کمر خداوند !!
ابوهریره از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می‌کند که فرمود:
خلق اللّه الخلق، فلما فرغ منه قامت الرَّحِمُ، فأخذت بِحَقْوِ الرّحمن، فقال له: مه، قالت: هذا مقام العائذ بک
ص: ۴۸
من القطیعة، قال: ألا ترضین أنْ أصِلَ من وصلک، وأقطع من قطعک؟ قال: بلی یا ربّ، قال: فذاک.
چون خداوند از آفرینش فارغ شد رحم برخاست و کمر خدا را گرفت، خدا گفت: دست بردار ؛ گفت: این مکان جایی است که باید از بریده شدن « قطع رَحِم » به تو پناه آورد. خدا گفت: آیا راضی نمی شوی که هرکه با تو وصل کرد من با او وصل کنم و هرکه تو را قطع کرد من با او قطع کنم؟ گفت: بلی ای پروردگار من.
صحیح بخاری، کتاب تفسیر، باب تفسیر سوره محمّد صلی الله علیه و آله، باب ۴۷، ح ۴۸۳۰، ج ۳، ص ۳۹۲.
عجبا!
خدا شریکی به نام رحم دارد که زورش بر خدا می‌چربد و تا باج نگیرد، کمر خدا را رها نمی کند!!
هرگاه این احادیث جعلی خوانده شود، کتاب تورات و انجیل در ذهن انسان تداعی می‌گردد!!
در تعالیم اهل بیت پیامبر علیهم السلام این سخنان هیچ جایگاهی ندارد.
[عجایبی از صحاح : نقدی جامع بر صحاح سته اهل سنت - صفحه۴۸]
