شعر عائشه در مدح قاتل علی علیه السلام

عائشه که این اشعار را به پایان رسانید سپس پرسید: 

قاتل علی کیست؟ 

گفتند: مردی از قبیله مراد. 

عایشه شعری خواند که مضمون آن چنین است: 

"او (علی) اگر چه در موقع مرگ از ما دور بود ولی زنده باد جوانی که مژده مرگ او را به ما داد و مسررمان ساخت. " 

گفتار عائشه به گوش زینب دختر‌ام سلمه رسید بر عائشه اعتراض کرد و گفت: 

عائشه! آیا درباره علی این چنین سخن می‌گوئی و خبر کشتن او را برای خود وسیله سرور می‌دانی؟ ا لعلی تقولین هذا؟ 

عائشه به عنوان عذر خواهی گفت: من دیگر فراموش کار شده‌ام هروقت مطلبی را فراموش کردم تذکر دهید. (۲) 

بنا به نقل ابوالفرج پس از این گفتگو عائشه در پاسخ زینب شعری بدین مضمون خواند: 

"در میان ما نیز معمول بود که دوستان را با القاب و اوصاف فراوان تعریف و تمجید می‌نمودیم در مدح آنان قصائد و 

اشعار می‌سرودیم. ولی آن دوران گذشت و آن زمان سپری شد و دیگر مدح و تعریف تو درباره آنان به صدای مگس می‌ماند که کوچکترین اثر و سودی ندارد. " (۳) 

منظور عائشه این بود که با کشته شدن علی علیه السلام دوران مدح و تعریف وی نیز سپری گردید!!! 

همچنین از مسروق روایت شده که گفت: بر عایشه وارد شدم و نزد او نشستم و او برایم سخن میگفت. سپس غلام سیاهش را که به او عبدالرحمن میگفتند صدا زد. غلام آمد و ایستاد. عایشه به من گفت: میدانی مسروق چرا اسم این را عبدالرحمن گذاشته ام؟ گفتم: خیر. گفت: بخاطر علاقه ای که به عبدالرحمن بن مجلم (قاتل حضرت علی ع) دارم. (۴) 

***** 

(۲) طبری ۷/۸۸ -- طبقات ۳/۴۰ -- مقاتل الطالبین ۴۲ -- کامل ابن اثیر ۳/۱۵۷ 

(۳) مازال اهداء القصائد بیننا... باسم الصدیق و کثره الالقاب. حتی ترکت و کان قولک فیهم... فی کل مجتمع طنین ذباب 

(۴) الشافی سید مرتضی ج۴ص۱۵۸ و الجمل شیخ مفید ص۸۴