اگر زهرا(س) سکوت کرده بود!
حضرت زهرا(س) در سخنانشان با زنان مهاجر و انصار، به توطئه‌ای اشاره می‌کنند که برای حذف علی(ع) در کار بود. حضرت با اعتراض خود، نقشة آن‌ها را رسوا می‌کنند و عملاً حکومت ساختگی را از مشروعیت می‌اندازند. راستی؛ اگر در آن شرایط بحرانی فاطمه(س) زانوی غم بغل می‌گرفت و خود خوری می‌کرد چه می‌شد؟ در حالی‌که اگر علی(ع) کوچک‌ترین اعتراضی می‌نمود، می‌گفتند حرص بر حکومت دارد، آیا اگر فاطمه(س) سکوت می‌کرد، جز این بود که حاکمیت سقیفه با تمام قداست، خود را صاحب جان و مال مردم می‌دانست و به اسم جانشین پیامبر خدا(ص) تمام قداست‌ها و اختیارات پیامبر خدا(ص) را برای خود قائل می‌شد؟
پس این‌جا بود که باید فاطمه(س) وظیفة سنگین و حساسی را به عهده می‌گرفت، گویا همة کارها در آن شرایط به او واگذار شده که حداقل اگر نمی‌تواند جریان حاکمیت را تغییر دهد، آن را از مشروعیت و قداست کاذب بیندازد، و فاطمه(س) در مقابل فاجعه بزرگی که همه صبرها و طاقت‌ها را به یأس بدل می‌کند، ثابت کرد در آن شرایط نیز کسی هست که پایداری کند و حضرت(س) فرهنگی را پایه‌گذاری می‌کند که نمونه‌ای از آن را در کربلا توسط حسین(ع) در مقابله با لشکر عمرسعد، یا در شام توسط حضرت زینب(س) در مقابله با یزید می‌بینید. وای اگر فاطمه(س) در مقابل حاکمیت بعد از رسول‌خدا(ص) اعتراض نمی‌کرد. نظر بنده این است که این موضوع آن طور که باید و شاید تحلیل نشده است و عزیزان باید با عنایت بیشتر مسئله را بررسی نمایند که اگر فاطمه(س) اعتراض نمی‌کرد، آیندة تاریخ چگونه بود؟
کتاب بصیرت فاطمه (س)
نویسنده: اصغر طاهر زاده
