نفاق ابن تیمیّه

ابن تیمیّه در اسلام امیر مؤمنان علی علیه السلام بحث می‌کند و گستاخی را به جایی می‌رساند که می‌گوید: 

پیش از آن که خداوند (حضرت) محمّد صلی اللّه علیه وآله را به رسالت مبعوث کند، هیچ کس از قریش مؤمن نبود; نه مردی، نه کودکی، نه زنی، نه سه نفر و نه علی. هیچ کدام ایمان نداشتند; زمانی که گفته می‌شود: مردان بت می‌پرستیدند، کودکان نیز همین گونه بودند; چه علی و چه دیگران. 

اگر بگویید: کفر 

خردسال همانند کفر انسان بالغ نیست. می‌گوییم: ایمان کودک نیز مانند ایمان فرد بالغ نیست، همان طوری که برای دیگران ایمان و کفر پس از بلوغ ثابت می‌شود، برای علی نیز حکم ایمان و کفر قبل از بلوغ ثابت می‌گردد. از آن گذشته، کودکی که از پدر و مادر کافر متولد شود به اتفاق مسلمانان حکم کفر را دارد. ۱ 

ابن تیمیّه در جای دیگری می‌گوید: 

در حقیقت رافضیان نمی توانند ایمان علی و عدالتش را ثابت کنند... اگر بگویند اسلام، هجرت و جهاد او در راه خدا به تواتر نقل شده است، در پاسخ می‌گوییم: اسلام معاویه، یزید، خلفای بنی امیّه و بنی عباس، هم چنین نماز، روزه و جهاد آنان نیز به تواتر نقل شده است. ۲ 

در جای دیگر می‌گوید: 

معلوم نیست که کفّار و منافقان با علی دشمن بوده اند. ۳ 

آن گاه می‌گوید: 

تمام مطالبی که درباره رشادت‌ها و شهامت‌های او در جنگ‌ها و غزوه‌ها نقل شده، دروغ است.... ۴ 

۱. منهاج السنّه: ۸ / ۲۸۵. 

۲. همان: ۲ / ۶۲. 

۳. همان: ۷ / ۴۶۱. 

۴. همان: ۸ / ۹۷.

افکار ابن تیمیه در بوته نقد - صفحه۶