تا مى توانى از کسى چیزى مخواه!

حضرت امام سجاد (علیه السلام) فرمود: 

طَلَبُ الْحَوائِج إِلى النَّاسِ مَذَلَّةٌ لِلْحَیاةِ وَمَذَهَبَةٌ لِلْحَیاءِ وَ إِسْتِخفافٌ بِالْوَقارِ وَ هُوَ الْفَقْرُ الْحاضِرُ (۱) 

ترجمه 

تقاضا نزد مردم بردن، خوارى در زندگى است و نابود کننده حیا و سبک کننده شخصیت انسان; و فقرى است که آدمى آن را براى خود فراهم مى سازد. 

شرح کوتاه 

بعضى از مردم به گمان فرار از فقر، خود را به دست فقر مى سپارند، و با بردن تقاضاهاى غیر ضرورى به نزد این و آن، خود را وابسته و نیازمند مى سازند و شخصیت انسانى خویش را در هم مى کوبند. 

اسلام به پیروان خود دستور مى دهد که تا آن جا که توانایى دارند، روى پاى خود بایستند و از «زندگى اتکالى» بپرهیزند که، بى نیازى بوسیله دیگران، عین نیازمندى است. 

۱. از کتاب تحف العقول، صفحه ۲۰۱.

[یکصد و پنجاه درس زندگی - صفحه۴۸]